De morningwalk op Maltstock

Als ambassadeur maak ik de leukste dingen mee en kom ik op schitterende plekken met fantastische mensen. Ieder jaar wordt in de bossen van Overasselt het meest intense whisky event gehouden wat ik me kan inbeelden: Maltstock. Van vrijdag middag tot zondag morgen komen bijna 200 whisky liefhebbers bij elkaar en is de gedeelde passie: whisky. Iedereen blijft slapen, onbeperkt eten en drinken zit in de prijs en veel sessies met internationale whisky professionals.

Dit jaar had ik de eer om de ochtendwandeling op de zaterdag te verzorgen. Stan was zoals gebruikelijk de gids en ik verzon een spel om whisky mee te laten doen. Door de bovengetoonde aankondiging was de opkomst overweldigend, meer dan 130 deelnemers liepen mee om de souvenir te bemachtigen. Een supergave bucket hat met het logo van Glenfiddich erop geborduurd.

Bij aanvang probeerde ik mijn beste engels de spelregels uit te leggen: na het blind proeven van de eerste whisky (een Glenfiddich IPA) moesten de deelnemers een keuze maken welke whisky ze vermoedde in het glas te hebben. Voorbeeld flessen (12, 14 en IPA) werden omhoog gehouden door mijn producers en zo verdeelde de groep zich in drieën. Met een touw isoleerde ik de winnaars die een groen hoedje kregen.

Na een kleine wandeling kwamen we aan bij de kapel en tweede whisky (de Glenfiddich 12) . De deelnemers kozen weer de vermoedelijke whisky en dat waren drie opties: De Glenfiddich 18, 14 of 12, zo isoleerde ik met mijn touw weer de winnaars. Nu werd het lastig… de winnaars die al een groen hoedje hadden ruilden hem om voor een blauwe en de hoedlozen kregen een groene.

Nu begon de echte wandeling en werd er een kwartier gelopen naar het volgende whisky punt. Hier kregen de deelnemers van Melody en Peter een 1 cl buisje met Glenfiddich 14y rich oak. Ik sprak de groep toe en ze maakten weer hun keuze (Glenfiddich 15, 18 en 14). De winnaars met een blauw hoedje kregen een roze, de groene een blauwe en de hoedlozen een groen hoedje.

De deelnemers gingen verder en Teun en ik scheurden met de Morgan naar het volgende meetingpoint waar Arthur en Margaret mijn favoriete Solera alvast hadden ingeschonken, de toppers. Het was even wachten op de groep, maar na een duidelijke uitleg en keuze, begon de chaotische upgrade van de hoedjes; roze ging naar geel, blauw naar roze, groen naar blauw en de rest kreeg een groen hoedje.

Door tijdgebrek werd de korte route genomen naar het eindpunt, waar om 12:00 uur de drink with sessions begonnen. Maar eerst nog de laatste whisky, uiteraard de rokerige Fire&Cane. De laatste winnaars kregen de upgrade naar het ultieme zwarte petje en een luid applaus van de groep, wat een toppers. Uiteraard werden de andere kleuren hoedjes nog geupgrade en zo was de whisky knowledge een feit.

Deelnemers, Maltstock en vrijwilligers bedankt, speciale dank aan Stan voor de route, Margaret en Arthur voor het borduren van de hoedjes en Melody, Peter, Bob en Teun voor het scheppen van orde in de chaos.