The dipping dog

Op de foto zie je een dipping dog, een oud Keltisch werktuigje om (stiekum) wat whisky uit het vat te nemen. Whisky rijpt in eiken vaten en in Schotland verdwijnt er ieder jaar een beetje. Dit wordt liefkozend het deel van de engelen genoemd. Door de zijwaartse ligging van het vat kun je dus niet makkelijk whisky uit zo’n vat halen, dat gebeurt normaal met een valinch of pipet.

Op mijn jarenlange whiskyreis, waarvan ik de bestemming niet ken, kom ik veel mensen tegen. Een daarvan is voor mij een legende geworden. Dennis McBain is de kopersmit van Glenfiddich en the Balvenie geweest, tegenwoordig is hij de historicus en in sommige gevallen de gids die de VIPs meeneemt als je zijn distilleerderijen bezoekt.

Tijdens een van mijn vele bezoeken aan Dufftown, nam Dennis me mee naar warehouse 24. Mysterieus haalde hij een dipping dog uit zijn zak en demonstreerde hij hoe je de whisky op deze manier uit een vat kan halen. In vertrouwen vertelde hij dat dit vroeger vaker zo gebeurde om een glaasje voor thuis te regelen. Zo viel het niet op, normaal gebeurde dit namelijk met een valinch die vrij groot en opvallend was. Het mooiste waren de woorden van Dennis bij het verlaten van het warehouse, hij zei; “Tony, now you know how to walk the dog…”

Als klap op de vuurpijl heeft Dennis voor mij ooit een traditionele dipping dog gemaakt, een koperen pijpje met daaronder een pence gesoldeerd. Soms neem ik hem mee naar een proeverij en vertel het verhaal van de dipping dog, de meeste mensen hangen dan aan mijn lippen. Voor mij het bewijs dat whisky emotie is en dat de mensen die de whisky maken daarvoor zorgen. Iedere whisky is lekker, maar met een mooi verhaal smaakt ie toch net even wat beter…